İbrahim Gökçe’nin Oruç Sevinci

Selamün aleyküm  Abdülaziz Hocam!

Sevincimi sizinle paylaşmak istiyorum: 93’te bypass oldum, 10’dan fazla anjio, 8 defa balon tedavisi oldum, kalbimde 8 tane stent var, 4 sene önce Niksar’dan Ankara’ya ambulansla Yüksek İhtisas Hastanesi’ne kalp değişimi için gittim, donör bulamadılar, ihtiyaten kalp pili taktılar, emboli geçirdim, beynimdeki bilgiler Kur’an’ın anlamları silindi, yazı yazma yeteneğim tamamen silindi, bütün doktorlar ümitlerini kestiler, hatta köyde amcam mezarımı hazırlatmıştı, 4 gün konuşamadım. Sonra yavaş yavaş konuşmaya, namaz kılmaya başladım. Ama surelerin manaları gitmiş, kolumda serum, mesanemde hortum! Bu vaziyette teyemmüm ile hastanede yatağımda ima ile namazımı kıldım.

Şimdi gelinen nokta: Artık bilgilerim geri geldi. Süleymaniye Vakfının imsakiyesine göre oruca niyet edip, iftar açıyorum. Namaz kılmakta zorlanıyordum, şimdi namazı iple çekiyorum. En çok hoşuma giden teheccüd namazı! Çok hafifim, zekam açıldı. Kur’an okumasam sanki ölüyorum! Nerdeyse ruh oldum, sevinçten uçacağım (kanatlarım olsa!) Kur’an’ın hem Arapça’sını hem Türkçe’sini beraber okuyorum, namazı Türkçe kılıyorum! Ayetleri, hadisleri hep Türkçe okuyorum. Tebliğ faaliyetine devam ediyorum, bazen insanların yüzüne anlatıyorum, Face’den ise sürekli tebliğ yapıyorum, kısa, özgün meallendirilmiş ayetleri paylaşıyorum. Dilimde azıcık bir tutukluk var. Ona da Musa (A. S.) ın duasını yapıyorum. Bana bu açılımı, zekamı, her şeyimi geri veren Allah’a şükrediyorum. Allah’ım! Sana sayısız teşekkür ediyorum! Ama yarını garanti edemiyorum, bakarsınız  bir anda ölüveririm! Kısacık ömrümde, en önemli şey ne ise onu yapıyorum. Çok okunacak kitap var. Ama ömür kısa! Ne yapayım? Diyorum, hepsini elekten geçiriyorum. Kur’an’ı anlamakta karar kılıyorum. Süleymaniye Vakfı’nın eserlerinin tamamını okudum, okumaya devam ediyorum. Dualarınızı bekliyorum.

Selam ve dua ile…

İbrahim GÖKÇE
Niksar/TOKAT