Şems Suresi

İyiliği sonsuz, ikramı bol Allah’ın adıyla

1) Güneşe ve yayılan ışığına,

2) Onu takip ettiğinde aya,

3) Güneşi (veya aydınlığını) gösterdiğinde gündüze,

4) Güneşi (veya aydınlığını) örttüğünde geceye, (yemin olsun)

5) Göğe ve onu bina edene,

6) Yere ve onu döşeyene[1],

7) Nefse ve onu eşitleyene[2],

8) Sonra yaptığının kötü veya iyi olduğunu ilham[3] edene yemin olsun ki,

9) Kendini geliştiren umduğunu elde eder.

10) Kendini pis işlere sokan da kaybeder[4].

11) Semûd halkı azgınlık ettiği için yalana dalmıştı.

12) Bir gün onların en hayırsızı ileri atıldı.

13) Allah’ın elçisi onlara hemen; “Allah’ın devesine[5] ve onun su hakkına sakın ilişmeyin” dedi.

14) Ama onu yalancı saydılar ve deveyi, ayaklarını keserek öldürdüler[6]. Rableri de onları günahları yüzünden yerle bir etti.

15) Hâlbuki o hayırsız[7], bu işin böyle biteceğini hiç beklemiyordu.

Prof. Dr. Abdulaziz Bayındır

_____________________________________________________________

[1] Naziat 30. ayetin dipnotuna bakınız.

[2] Anne karnında kırkıncı güne kadar herhangi bir hayvanla aynı özelliklere sahip olan insan, kırkıncı günden sonra ruh üflenmesiyle birlikte diğer insanlarla eşit hale gelir.

[3] İlham, Allah’ın, kulunun kalbine bir şey doğurmasıdır

[4] دسي دسو دس , sözlükte bir şeyi zorla ve baskıyla bir şeyin içine sokmaktır. (Lisan’ul-Arab) Kimileri kendini zorla pis işlerin içine sokarak bazı hedeflere ulaşmaya çalışır. Ayetler böylelerinin Semud kavmi gibi kaybedeceklerini bildirmektedir.

[5] “Semud kavmine de kardeşleri Salih’i elçi gönderdik; dedi ki: “Ey kavmim! Allah’a kul olun; sizin başka ilahınız yoktur. Bakın size Rabbinizden bir belge geldi. Mucize olmak üzere İşte Allah’ın dişi devesi; bırakın Allah’ın toprağında otlasın. Ona kötü niyetle dokunmayın; yoksa sizi acıklı bir azap çarpar.” (Araf 7/73)

[6] Kamer 54/29’a bkz.

[7] Buradaki zamir, أَشْقَا eşka lafzı ile ilişkilendirilmiştir.